Kvankam estas ofte, ke adaptoj en televido aŭ kinejo estu mezbonaj kompare kun la verkoj, kiuj inspiras ilin, ĉi tiu fakto estas aparte rimarkinda en la libro La vojaĝoj de Gulivero de Jonathan Swift, el kiu ili estis adaptitaj plurfoje kaj en diversaj formatoj. La unuaj libroj (En la lando de nanoj kaj gigantoj), efektive ŝajnas, ke la plej freŝaj adaptoj estas faritaj de antaŭaj, kaj ekzemple, en la filmo de Jack Black, Jonathan Swift eĉ ne aperas en la kreditaĵoj, io Mi pensas, ke Swift mem feliĉus, por fari la filmo certe neniu legis la libron, sed bazis sian filmon sur la mallonga filmo de Mickey Mouse.
En ĉi tiu fragmento Gulivero devas klarigi al la estro de la ĉevaloj , kio estas “la leĝo, la juĝistoj kaj la advokatoj”.
Vojaĝo al la lando de la Houyhnhnms
Mi diris, inter ni estis socio de viroj, edukitaj de sia juneco en la arto pruvi, per vortoj multobligitaj por tio, ke blanko estas nigra, kaj nigro estas blanka, laŭ ilia pago. Al ĉi tiu socio ĉiuj ceteraj homoj estas sklavoj. Ekzemple, se mia najbaro intencas mian bovinon, li havas advokaton por pruvi, ke li devas havi mian bovinon de mi. Mi devas dungi alian por defendi mian rajton, ĉar ĝi estas kontraŭ ĉiuj juraj reguloj, ke iu rajtas paroli mem. Nun, en ĉi tiu kazo, mi, kiu estas la vera posedanto, kuŝas sub du grandaj malavantaĝoj: unue, mia advokato, praktikata preskaŭ de sia lulilo por defendi malveron, estas tute ekster sia elemento kiam li estus pledanto por justeco, kiu estas nenatura ofico, kiun li ĉiam provas kun granda mallerteco, se ne kun malemo. La dua malavantaĝo estas, ke mia advokato devas daŭrigi kun granda singardo, aŭ alie li estos riproĉita de la juĝistoj, kaj abomenata de siaj fratoj, kiel unu kiu volus sen la praktikado de la leĝo. Kaj tial mi havas nur du metodojn por konservi mian bovinon. La unua estas, akiri super la advokato de mia kontraŭulo kun duobla kotizo, kiu tiam perfidos sian klienton per insinuado, ke li havas justecon de sia flanko. La dua maniero estas, ke mia advokato aperigu mian aferon kiel eble plej maljustan, dirante ke la bovino aparteni al mia kontraŭulo: kaj ĉi tio, se ĝi lerte plenumiĝos, certe montros la favoron de la juĝisto. Nun, lia honoro, devas scii, ke ĉi tiuj juĝistoj estas personoj nomumitaj por decidi ĉiujn disputojn pri posedaĵoj, same kiel por la proceso de krimuloj, kaj elektitaj de la plej lertaj advokatoj, kiuj maljuniĝas aŭ pigras; kaj estante partia ilia tuta vivo kontraŭ vero kaj egaleco, kuŝu sub tia fatala neceso favori fraŭdon, falsĵuron kaj subpremon, ke mi sciis, ke iuj el ili rifuzas grandan subaĉeton de la flanko, kie kuŝas justeco, anstataŭ vundi la fakultaton. , farante ian aferon malkonvenan al ilia naturo aŭ al ilia ofico.
Estas maksimumo inter ĉi tiuj advokatoj, ke ĉio, kio antaŭe estis farita, povas laŭleĝe esti farata denove: kaj tial ili zorge atentas registri ĉiujn decidojn antaŭe faritajn kontraŭ komuna justeco kaj la ĝenerala kialo de la homaro. Ĉi tiuj, sub la nomo de precedencoj, ili produktas kiel aŭtoritatoj pravigi la plej maljustajn opiniojn; kaj la juĝistoj neniam malsukcesas decidi laŭe.
Pledante, ili studeme evitas eniri la koro de la afero; sed laŭtaj, perfortaj kaj tedaj, okupiĝas pri ĉiuj cirkonstancoj, kiuj ne celas. Ekzemple, en la kazo jam menciita; ili neniam deziras scii. kian aserton aŭ titolon mia kontraŭulo havas pri mia bovino; sed ĉu la menciita bovino estis ruĝa aŭ nigra; ŝiaj kornoj longaj aŭ mallongaj; ĉu la kampo, en kiu mi paŝtas ŝin, estas ronda aŭ kvadrata; ĉu ŝi estis melkita hejme aŭ eksterlande; kiaj malsanoj ŝi estas submetita al kaj similaj; post kio ili konsultas precedencojn, prokrastu la aferon de tempo al tempo, kaj post dek, dudek aŭ tridek jaroj, venas al afero.
Same estas konstateble, ke ĉi tiu socio havas apartan lingvon kaj propran ĵargonon, kiun neniu alia mortulo povas kompreni, kaj en kiu estas skribitaj ĉiuj iliaj leĝoj, kiujn ili speciale zorgas multigi; per kio ili tute konfuzis la tre esenco de vero kaj malvero, de praveco kaj malĝusteco; tiel ke necesos tridek jaroj por decidi, ĉu la kampo laborita de miaj prapatroj dum ses generacioj apartenas al mi, aŭ al fremdulo tricent mejlojn for.
En la proceso de akuzitoj pri krimoj kontraŭ la ŝtato, la metodo estas multe pli mallonga kaj laŭdinda: la juĝisto unue sendas eksonigi la disponon de tiuj en la potenco, post kio li povas facile pendigi aŭ savi krimulon, strikte konservante ĉion ŝuldatan formoj de leĝo.
Ĉi tie mia majstro intermetante, diris, “estis domaĝe, ke estaĵoj dotitaj per tiaj enormaj mensaj kapabloj, ĉar tiuj advokatoj, laŭ la priskribo, kiun mi donis pri ili, certe devas esti, ne estis sufiĉe kuraĝigitaj esti instruistoj de aliaj en saĝo kaj scio. Responde al tio mi certis al lian honoron, ke en ĉiuj punktoj de sia propra metio, ili kutime estis la plej senscia kaj stulta generacio inter ni, la plej malestimindaj en komuna konversacio, deklaris malamikojn al ĉia scio kaj lernado, kaj same disponis perversigi la ĝeneralan kialon de la homaro en ĉiu alia temo de diskurso kiel en tiu de ilia propra profesio.
